DOOD
een mes en een schaar,
wat ik doe is niet raar.
weer een snee in mijn arm,
het bloed is nog warm.
stoppen zou ik eigenlijk moeten doen,
maar ach wat maakt het uit wat ik doe?
als dan iemand beseft wat hij doet,
dan kan ik misschien leven zoals het moet.
maar ik heb alweer een mes,
en een paar sneden erbij.
ik val op de grond,
met een mes langs mijn zij.
daar lig ik dan alleen,
als er eindelijk iemand beseft.
hoe stom ze zijn geweest,
maar nu zijn ze te laat.
nu wil denkt iedereen,
had ik maar aardig tegen haar gedaan.
dan was ze er misschien nu nog geweest,
en was ze niet plotseling weggegaan.
nu hebben ze spijt,
en nu willen ze terug.
nu gaat de tijd,
niet zo heel erg vlug.
maar nu zijn ze te laat,
nu kunnen ze er niks meer aan doen.
nu beseffen ze te laat,
wat ze ook de anderen aandoen.
ik hoop dat ze hiervan,
toch een ding zullen leren.
je bent zoals je bent,
en zo moet je iemand accepteren.
en als je die persoon dan niet moet,
zorg dan niet dat je haar leven verpest.
en dat je gewoon en normaal doet,
zonder dat ze verder wordt gepest.
Auteur: ingetjah | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2004 | ||
Thema's: |