weekgedicht
vele bomen
staan al heel wat jaren in het leven
een bestaan vol met dromen
en verdriet is hun gegeven
een huilend kind
verteld haar geheim tegen een sterke, stoere eik
door de harde wind
kwam het ook bij de treurwilg zijn bereik
gebroken tranen zakken langs stammen naar beneden
om al de tragiek te kunnen verwerken
nog steeds in het dagelijkse heden
laten zij dit ons elk jaar weer merken
niet het leed van andere kunnen dragen
waardoor ze hun bladeren moeten laten vallen
de mens zit dan vol met vragen
waarom ze elk jaar hun loof naar beneden laten knallen
hun geheimen van onze kinderen niet kunnen delen
omdat wij als volwassen niet in staat zijn te luisteren
daarom blijven zij hun bladerdak helen
zodat onze kinderen opnieuw aan hun stam kunnen kluisteren
***Zij***: | Dinsdag, oktober 19, 2004 21:37 |
Loopt of niet....vind hem inhoudelijk goed!! | |
*~~~GlitterGirly~~~*: | Maandag, oktober 18, 2004 18:58 |
nou ik vind het super mooi!!! rakend.. prachtig!! xxx hoe is het met je dolfijntje???? |
|
*Lia *: | Maandag, oktober 18, 2004 17:53 |
toch inhoudelijk mooi verwoord.. liefs. Lia |
|
marjolein_in_love: | Maandag, oktober 18, 2004 17:42 |
misschien loopt ie soms niet helemaal goed.. (waar).. mooi onderwerp :)... erg mooi verwoord :D liefs marjolein |
|
fox_bert: | Maandag, oktober 18, 2004 17:26 |
nu ik deze terug lees helemaal niet tevreden. loopt voor geen meter!!! |
|
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2004 | ||
Thema's: |