De wereld zingt een lied voor mij
haar valse noten rafelen mijn hoofd uiteen
en willen de bodem van mijn bestaan.
Torenhoog draai ik in de tijd
terwijl de wind mijn haren streelt.
Laat mij toch zijn wie ik ben
maar de zaal barst uit in gelach
een harde duw, de clown buigt
en z'n hart breekt.
De tijd plenst over hem en druipnat valt hij neer.
Verdronken ploegt z'n leven hem verder.