Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Bergen van vriendschap
Ik loop over de bergen
Over kalme wandelpaden
Tussen ruige rotspartijen
En vlak naast mij loop jij
Rechts altijd een scherpe rand
Met daarachter niets dan doem
Maar langs de paden die wij lopen
Klimt de rand gestaag omhoog
Een veel te smalle doorgang
Een veel te steile afgrond
We gaan vlak langs de rand
Zullen we het halen?
Maar we slaan ons er doorheen
En het pad verbreedt zich weer
De randen wijken terug
En we kunnen rustig door
In de verte is een vlakte
Een heerlijk veld van rust
Waar wij samen kunnen blijven
Of gaan we verder richting top?
Verder en verder
Waar stopt ooit de tocht
Halen we de top
Of vallen we er af?
Misschien blijven we ook wel
Voor eeuwig breed en vlak
Maar – helaas? – dan nooit zo hoog
Als misschien wel ooit zou kunnen
(21-06-2003)
Reacties op dit gedicht
Menno_21 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Menno_21
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
16 oktober 2004
Thema's:
[Vriendschap]
[Liefde]
[Leven]