Steek je handen in het Vuur
In de trein, richting utrecht
Zitten er twee mensen op een bank
Hoor ik wat de één tegen de ander zegt
Hoe is ‘t met Marieke en gaat het nog goed met Frank
Langzaam ga ik nadenken
Hoe zit het dan bij mij
En ontdek je alles van dichtbij
Vrienden die je vriendschap schenken
Je kan ze niet betalen
Ze zijn oneindig duur
Dus steek je handen in het vuur
Voor je vrienden
Dames en heren hier utrecht centraal
M’n jas aan en krant weg
En terwijl ik de trap afdaal
‘k volg de twee mensen, in druk overleg
Ze praten over lang
Vervlogen, ver weg
En het maakt me bang
Stel ik heb eens pech
Maar vrienden zijn maten
En wil je contact
Dan kan je uren praten
Een vriend die je hand vast pakt
Je kan ze niet betalen
Ze zijn oneindig duur
Dus steek je handen in het vuur
Voor je vrienden
En ik volg ze naar de bus
Kwijt wil ik ze niet
Aldaar de laatste kus
Ik heb ze nodig bij verdriet
En terwijl de één verder loopt
Wil dat ze naast me staan
Terwijl de ander een bus kaartje koopt
Als we met z’n allen lachen gaan
Sta ik alleen
Ik heb ze nodig, altijd, zonder hen
Waar moest ook alweer heen
Ben ik de weg kwijt
Je kan ze niet betalen
Ze zijn oneindig duur
Dus steek je handen in het vuur
Voor je vrienden