Verdwaalde gedachten (weekgedicht)
Verdwaalde gedachten
Verstoten verlangen, weggedoken
eenzaam en alleen, staren
ridder van het ongeluk
dwalende gevoelens overal
wazig zicht vooruit
afbreekbare gedachten in watervallen van gevoel
alles verdwijnt, verdwaalt
dekens van zoete mist houden warm
erkenning van niets..
Gezel in wanhoop gezocht
echo verdwenen, opgegaan
dagen verstrijken, gedachten blijven uit
avonden worden steeds zwarter
collage van gedachten vernietigt
hervinden lijkt zinloos
te veel gedachten zijn verdwaald
en achterhaald, oud, waardeloos
nee, het heeft allemaal geen zin meer…
Verstoten verlangen, weggedoken
eenzaam en alleen, staren
ridder van het ongeluk
dwalende gevoelens overal
wazig zicht vooruit
afbreekbare gedachten in watervallen van gevoel
alles verdwijnt, verdwaalt
dekens van zoete mist houden warm
erkenning van niets..
Gezel in wanhoop gezocht
echo verdwenen, opgegaan
dagen verstrijken, gedachten blijven uit
avonden worden steeds zwarter
collage van gedachten vernietigt
hervinden lijkt zinloos
te veel gedachten zijn verdwaald
en achterhaald, oud, waardeloos
nee, het heeft allemaal geen zin meer…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Monique de Boer | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||