We hadden geen tijd voor trage tranen
We namen afscheid als het ware in een draf
Maar wat we hadden kan niemand ons ontnemen
We leerden van elkaar en we begrepen meer.
Mijn volwassen zoon, mijn trots en vreugde
waarmee ik uren, dagen heb gepraat.
We gingen nieuwsgierig terug naar mijn verleden
waar ik eens werkte in een heel klein dorp.
We verdwaalden in het grootse landschap
van heuvels, cowboys, koeien op de weg
We belanden hoog op in het gebergte
waar ik als jonge vrouw en jij als kind al kwam.
Je gaf me liefde zonder enige conditie
zoals je dat je hele leven deed.
Aan mijn rijk leven heb jij bijgedragen
Mijn enige zoon, ik heb je lief..