Ik heb het mes weer op mijn arm gezet
En ik zou het eigenlijk laten,
Niet gesneden, wel verzet
Maar heb het zelf niet in de gaten
Dat ik er zo ook aan onderdoor ga
Ook al sta ik er nog niet bij stil
Want nu, nu niemand mijn gevoelens verstaat
Blijft het angstaanvallig en kil
Ik wil niet opkroppen
Niet nog een keer
Ik had beloofd er mee te stoppen
Maar vanavond gebeurt het weer.
Een levensverslag maken,
Wie verzint er nou zoiets
Alleen daarvan kon ik van slag raken
Daarvan waait alles weer op uit het niets.
Het pesten, die relatie,
Het ging toen zo slecht
Toen alles opgekropt, want verwerken kon ik niet
Maar nu lijkt alles weer zo echt.
Wat er was gebeurd zie ik weer voor mij
En ook het mes neem ik mee
Het deed zoveel pijn, maar was voorbij
En nu komt er wéér een snee
Hou op! Hou op!
Laat mijn verleden toch met rust
Ik wil nu dat het stopt!
Ik wil niet weer een rode doek..
..Die mijn wonden kust. . .
7 okt. 04