Huilen
Alles spartelt
alles beweegt
en een geluid
als een oorkaan
komt dat kleine
keeltje uit!
Rood aangelopen
traantjes zoveel
lakentje weggetrapt
sokjes al uit
nog steeds
oorverdovend geluid.
Mama komt binnen
pakt je snel op
snikkend geluidje
verdwijnt al snel
lijfje schokt wat na
het laatste
verdrietje eruit
gelukzalig leg jij
je hoofdje tegen
haar borst
je gezichtje zie ik
ben jij weer blij
na al dat gesnik.
lommert: | Donderdag, september 30, 2004 19:57 |
nog zo'n prachtig gedicht..stilmakend mooi xxwillem |
|
[&]*MaanDrop*[&]: | Donderdag, september 30, 2004 19:51 |
:-D LIEF | |
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 30 september 2004 | ||
Thema's: |