Ik zet het bandje aan
En luister naar je stem
De tekst is vaag op de achtergrond..
Het is net alsof je naast me zit,
met me ogen dicht, van je woorden
doordrongen....
Maar de waarheid is zo anders
En zo verwrongen..
Ik luister naar je stem
Maar hoor de woorden niet
Mijn lijf schokt, handen trillen
Tranen rollen over me wang
De pijn snijd..
Ik luister naar je stem
Maar mis de kracht van de woorden
Hoor alleen de leegte van de tijd
Ik hoor je stem en besef
Keer op keer dat ik het bandje aan zet
Raak ik je weer kwijt..
Want als ik me ogen open
Is het moment van het verleden voorbij
En huist er weer zo inmenselijke leegte in mij..
Het is nu drie maanden geleden en papa ik mis je elke dag een beetje meer..als ik luister naar je stem, is het net alsof de dood je overgeslagen heeft en je hier nog bent..