Zo vaak een ongelijke strijd
Jij, als man moest je liefde elders halen
Moest vreemd, och, zij vond het goed
Maar liefde zal zichzelf gaan halen
Dat is het waar jij als vrouw om vroeg
Dat vader, moeder in elkaar sloeg
Het is zo vaak een ongelijke strijd
Dochterlief, zo jong, je zag het gebeuren
Je vader,volstrekt blind, opgefokt vanuit de kroeg
Hoe voel jij je nu als laffe sterke kerel
Nog liefde voor haar, en die ander niet went?
Je dochter overstuur bij ons aangelopen
Niets was meer beheersbaar in je als vent
Je bezit geen pistool, zo liet je weten
Dat was een geluk voor haar
Jij zit vast, zij in het ziekenhuis
Jij sloeg haar ‘alleen maar in elkaar’
Vanavond, vijf huizen verder/ 7.30 uur
willem
Bieke: | Woensdag, september 29, 2004 20:43 |
Het zal je maar overkomen, krijg er de koude rilling van. Liefs Bieke, |
|
*Lia *: | Woensdag, september 29, 2004 06:26 |
huiselijk geweld.. ik ben ontsteld.. je hebt het goed verwoord in je dicht.. liefs, Liaxx |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, september 29, 2004 06:19 |
Ik voel ontzetting terwijl ik dit gedicht lees, want het gebeurt zoveel vaker dan we eigenlijk beseffen.... X Annemieke |
|
wijnand.: | Dinsdag, september 28, 2004 23:53 |
tja treurig | |
carol!ne: | Dinsdag, september 28, 2004 22:53 |
het is inderdaad erg dat zoiets nog gebeurt!!erg aangrijpend geschreven...xxx | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2004 | ||
Thema's: |