Even heel stil,
laat ik de wereld even naast
me liggen,
zwijgend staar ik voor
me uit, geen zin meer om te praten
even afsluiten van de wereld
even alleen met mezelf
zit ik huilend voor me uit te staren
hopend dat het ooit weer zoals vroeger
komt, blijven dromen in het onmogelijke
begint zo onmens veel pijn te doen
stil staar ik voor me uit en
zonder me van de buiten wereld af,
hopend dat ik snel het noodlot tegen kom.