Ik baal zo ontzettend dat ik je niet bereiken kan
Geen smsje of voicemail komt nog aan
Waarom sluit je me toch zo buiten?
Waarom heb je onze vriendschap zomaar laten gaan?
Ik stel die vragen nu wel, maar ach
Je zult er toch geen antwoord op gaan geven
Alleen mijn mailtjes lees je nog wel eens
Maar daar zul je ook nooit een reactie op geven
En nu ben je jarig en ik belde weer eens
Opnieuw proberen of je nu toch opneemt
Maar je zult wel een ander nummer hebben
Dat is iets wat mij niet bevreemd
Ik heb spijt dat het zo heeft moeten lopen
Hoewel ik daar niet schuldig aan ben
Mijn deur staat nog altijd voor je open
Maar ik ben bang dat jij de weg er naar toe niet meer kent