ik ken je uit de boeken
voor het eerste jaar
van je zelfmutulatie
tot de stemmen die je hoort
en al die keren
dat je door naasten
in de grond werd geboord
ik ken je van die leraar
die over je vertelt
hoe je doet en waarom
wat ze met je hebben gedaan
en hoe alles zo is gekomen
waarom je nu zo diep zit
en wie je dat alles
heeft ontnomen
ik ken je uit boeken
maar wat zijn boeken
zinnen, woorden, lettergrepen
krullen, punten en strepen
zwarte inkt op wit papier
maar daar sta jij toch niet
beschreven
want jij
staat hier
dan zie ik je armen
waar krassen in staan
en in je ogen
wat jou aan is gedaan
ik voel me bijna schuldig
als ik denk aan mijn
gelukkig leven
dan wil ik je daar graag
een flink groot stuk
van geven
voor jou ga ik leren
om je te helpen
zodat je ooit
weer heel zult zijn
en je pijn
die kan niemand
ooit bevatten
maar met wat ik kan
wat mij wordt aangereikt
wil ik met je bouwen
aan een weg
naar jezelf...!
* - een sph-student *