ving met licht je blik
ik zag je
in mijn koplamp staan
je haar verward
je had iets feestelijks aan
een vage schim met
een flard van geel er in
je dook weg
toen ik ging remmen
alsof je bang was
dat mijn licht je zou
herkennen je ogen
spannend in een lach
je startte en gaf gas
ik reed achter je aan
kon je nu niet laten
gaan, maar je was
te snel de bochten door
ik voelde dat ik jou verloor
nog eenmaal zag ik
je gezicht een tegenligger
ving met licht je blik
je zwaaide en keek achterom
ik zag de vangrail als je armen
het koude staal had geen erbarmen
wil melker
27/09/2004
DarkBlaCkRose: | Maandag, september 27, 2004 11:38 |
echt heel erg mooi! vraag me nog steeds af hoe je het voor elkaar krijgt, echt super! Liefs, XXX |
|
*anneke*: | Maandag, september 27, 2004 08:07 |
Dwars door alles heen blijf je blijkbaar "de dichter", want anders zou je zo'n drama niet zo kunnen verwoorden. liefs, namasté, An |
|
Diane: | Maandag, september 27, 2004 07:31 |
Mooi geschreven,liefs Diane | |
*Lia *: | Maandag, september 27, 2004 07:29 |
hoi vroege vogel, ijzig gedicht.. een thriller... prachtig neergezet als dicht.. de inhoud is dramatisch.. liefs, Lia |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 27 september 2004 | ||
Thema's: |