en dan komt het moment,
dat je geen woorden meer weet
geen woorden voor dat gevoel
dat je uit wilt drukken,
dat schreeuwt om letters
die roepen om gehoor
houden van is nog te zwaar,
te ver weg
echter het gebaar,
waar ik naar smacht,
bij het gevoel,
waarvan ik de woorden
niet vinden kan
maakt nooit duidelijk
wat ik zeggen wil,
het gevoel krijst en beweegt
maar het blijft stil
enorme krachten om ons heen
als een droom, vaag ver weg
letters bewegen,
lijken haast te knappen,
geen idee hoe te zeggen,
de ziel explodeert
duizelig van emotie
dan een enorme druk
en dan,
als je het eindelijk zeggen wilt,
moment voorbij,
gevoel ontsnapt
pijnlijke stilte,
met een uitgeput hart
houden van is nog te zwaar
kon ik het je maar zeggen
op zoek naar het gebaar