Deze grote eik heeft vele stormen doorstaan
Hij hangt,half leunend,
tegen het doodgravers huisje op het kerkhof
Hij is de bewaarder van de geheimen,
van zacht sprekende gravers
die hun werk doen met onbelezen gezichten
Hij heeft de vogels verteld,
stil te zijn op gepaste momenten
Hij zag veel leed en pijn,
van het achterlatende verdriet
van afscheid nemende mensen
Hij voelt nu zelf zijn einde naderen
nee,nu nog niet,
want zijn graf is nog niet gegraven
elze
*~~~GlitterGirly~~~*: | Zondag, september 26, 2004 13:22 |
wouw mooi verwoord lieverd. pff ik ben er even helemaal stil van zag het gewoon helemaal voor me liefs en xxx glitter |
|
Myrte77: | Zondag, september 26, 2004 00:39 |
Dat is nou wat je noemt een mooi gedicht.... | |