Gebroken droom
samen zaten we
aan de waterkant
naast elkaar neergevleid
op het pasgemaaide gras
dat al naar herfst rook
zwijgend starend
turend naar ons spiegelbeeld
samengevloeid door het water
zag jij mij
hoe ik jou zag
in gedachten verzonken
dreef ik verder weg
tot jij plots opsprong
en met een grote kei
ons samen
liet uiteenspatten
in duizenden druppeltjes
traantjes
en daarna rende je zomaar weg
voorgoed uit mijn leven…
aan de waterkant
naast elkaar neergevleid
op het pasgemaaide gras
dat al naar herfst rook
zwijgend starend
turend naar ons spiegelbeeld
samengevloeid door het water
zag jij mij
hoe ik jou zag
in gedachten verzonken
dreef ik verder weg
tot jij plots opsprong
en met een grote kei
ons samen
liet uiteenspatten
in duizenden druppeltjes
traantjes
en daarna rende je zomaar weg
voorgoed uit mijn leven…
Reacties op dit gedicht
| Emms: | Zaterdag, september 25, 2004 14:03 |
| Heey Lieverd, ik sluit me aan bij: nynefyn. ik zit er trouwens nu nog mee:S Sterkte! Dikke Knuf Emms | |
| nynefyn: | Woensdag, september 22, 2004 19:48 |
| Prachtig gedichtje, maar niet opgeven, ik heb het ook net meegemaakt, ik weet hoe je je voelt |
|
| Esther Sharita: | Woensdag, september 22, 2004 18:56 |
| Erg mooi gedicht. Sterkte. Liefs Esther |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kir2 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2004 | ||
| Thema's: | ||