pijn
steeds maar weer die pijn
het maakt me zo klein
kan er niet over praten
wil de tranen niet los laten
kan niet iedereen laten zien
later heel misschien
ik moet het vertellen
zit mezelf te kwellen
mijn gevoelens voor jou
is dat ik van je hou
als een vriend
en verliefd
een langer gevoel dan een besef
had niet de lef
kon het niet uiten
hield het gesloten voor buiten
gevoelens en jaloezie
als ik je met een ander zie
vecht er tegen
bang voor het heden
een heden zonder jou
laat me maar in deze kou
het gevecht is nog lang niet afgelopen
maar het begint me te slopen
kan niets meer doen
niet eens meer een laatste zoen
ik was te laat
wil niet dat je gaat
je bent mijn steun en toe verlaat
het word niks
misschien dat ik me vergis
een afstand van dik 200 kilometer
misschien is dat beter
jou vergeten kan niet
ook al doe je me verdriet
je zal altijd bij me zijn
met of zonder pijn