Ik keek weer door je brieven
De brieven die je schreef
Ik moest er vaak om lachen
Ik werd er treurig van
Ik moest er weer aan denken
Hoe veel ik om je geef
Wat ik eigenlijk niet wil weten
Maar niet vergeten kan
Ik keek weer door je brieven
En ik denk weer aan die tijd
Het lijkt zo lang geleden
Elke dag van toen
We waren zo gelukkig
Maar nu ben ik je kwijt
Ik mag niet aan je denken
Maar ik kan er niets aan doen
Het zijn die stomme brieven
Geef die brieven maar de schuld
Het is het meisje van de brieven
Dat mijn gedachten vult