Waarom moet juist mijn oma zo worden,
Oma je had alles altijd op orde.
En nou het doet me zo pijn om jou zo te zien,
Je was altijd zo sterk bovendien.
Eten, douchen je wil niks meer,
En mij doet het allemaal heel veel zeer.
Ik wou dat ik mijn problemen nog met jou kon delen,
Nu ik niet meer met jou kan praten zijn er zoveel nadelen.
Mama had altijd een goeie steun aan jou,
Ze staat nu vaak in de kou.
Elke dag fietsen is het enige wat je doet,
Ik ben zo bang dat je straks bloed.
Ik ben bang om jou op te zoeken in een ziekenhuis,
Of in een bejaardentehuis.
Ik wou dat je gewoon mijn oma was gebleven,
Ik wou dat ik nog veel met je kon beleven.
Maar ik weet dat het niet kan je bent niet meer die oma van toen,
Die oma gaf mij vaak een zoen.
Alles van wat je toen deed mis ik heel erg,
Als ik bij jou ben zijn er veel dingen die ik verberg.
Ik wil niet huilen waar jij bij bent,
Zoals je nu bent daar raak ik niet aangewend.
De ene keer ben je vrolijk de andere keer boos en dan ben je weer verdrietig ik weet niet wat ik moet zeggen als ik bij je ben,
Het lijkt nu net of ik jou niet meer ken.
Je bent zo veranderd door ja door wat eigenlijk,
Je bent nu van andere afhankelijk.