Was even terug in de tijd.
Een stormwind raast, 't is herfstweer
De bomen buigen en verliezen hun blad
Binnen de warmte en kaarsen flonkeren
Herinneringen worden opgeroepen
Een moment........samen.
In gedachten verzonken
ga ik even terug
Naar toen, naar daar
Zie een Ven, in de vorm van een fles
Salamanders. Ik zie ze en glimlach
En kijk even naar het glas in mijn hand
Een deksel met gaatjes en wat gras
'k Wil ze vangen, bewaren
Ik ruik de geur van rotte bladeren
Struiken vol bosbessen en wilde bramen
Kastanjes, en paddestoelen in het mos
En huil zachtjes en voel de liefde
Ontroerd en vertederd, verbonden
Waar is die tijd die even stil stond.