OPGESLOKT DOOR DE TIJD
Het dorp lag daar zo stil en afgelegen ver van het stadsgewoel,
het gaf in mijn jeugd zowel plezier als onrustgevoel,
ik kon er zwerven langs de oevers van het water dat haar omgeven had
zwaaiend naar de mannen op de scheepjes met haar lading op weg naar die onbekende stad,
of duikend vanaf de brug op warme zomerdagen wat verkoeling gaf
niet beseffend dat die stad in de toekomst haar ondergang was,
nu zijn er alleen nog die gedachten aan het dorp met alle spijt
opgeslokt door de tijd.
Jacob.W.L.Looij