Balken blakend van dampende miser-regen
volhardende gezichten van oude dametjes
Bloemenjurken volgeladne; hangende borsten
Een straat zomaar een hoek om nog voorbij
de kerk tussen de huizen geplakt claustrofobisch
ontworstelen de torens zich aan het zicht
Wij kijken de tegels droog en mannen met de
hand in de zak worden weer groen dus we
lopen in druppels vol eeuwen geleden naar
boven de cathedraal zweet zo nat van de hitte
van verloren dagen verzopen in Bar-Tabac net
naast het openbare urinoir dat naar vis stinkt
Un pain au chocolat terwijl het robuuste horloge
de wacht houdt over de Seine, zijn mensen, de
tuinen en wee je gebeente wanneer je de twijfel
laat heersen als men hier oprecht naar je lacht. hij die
even Monet laat herleven tussen bakstenen met baard
Balken blakend van dampende miser-regen
MayadeBij: | Zondag, september 12, 2004 19:19 |
ligt vlakbij de maan toch? ja ik blijf volhardend idolaat van je schrijven.. mooi! kus. | |
*~~~GlitterGirly~~~*: | Zaterdag, september 11, 2004 22:43 |
heel mooi verwoord han!!!! liefs en xxx |
|
*** Lanaatje38***: | Zaterdag, september 11, 2004 20:40 |
prachtig.. Lia |
|
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 september 2004 | ||
Thema's: |