Nachtelijke uren
weer niet kunnen slapen
de tijd gaat voorbij
vechtend tegen de pijn
die je weerstaat
toch voel ik me
vredig van binnen
wetend dat ik de nacht
alleen moet beginnen
zullen sterren en maan
me omarmen
samen delen we al mijn
nachtelijke gedachten
met de maan verweven
zijn we beiden één.
Roger Bamps: | Maandag, september 13, 2004 17:58 |
Prachtig verwoord bieke! Jouw gedichten beroeren mij steeds. Liefs, Roger. |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 10 september 2004 | ||
Thema's: |