Steeds maar speuren
naar het diepste wezen
steeds maar speuren
naar het absolute
steeds maar speuren
naar een deel van de werkelijkheid
om een beeld te krijgen
van de zin en waarde
van alles wat me omringt
het vallen en opstaan
willen leren
maar aan het slot
lijkt me de moed
te ontberen.
Frans07: | Vrijdag, september 10, 2004 15:06 |
Mooi gedichtje! liefs Frans |
|
shelob: | Donderdag, september 09, 2004 22:41 |
Dag speurneusje, niet teveel alles door een vergrootglas willen zien hoor, kus. | |
lommert: | Donderdag, september 09, 2004 20:11 |
speuren..altijd maar weer het leven willen begrijpen...het waarvoor ..waarom...prachtig gedicht xxliefs willem |
|
Godvader: | Donderdag, september 09, 2004 18:37 |
je gevoelens mooi beschreven, klasse | |
keiko: | Donderdag, september 09, 2004 12:48 |
je hebt veel kracht in je verborgen zitten die je er toch wanneer dan ook steeds weer erdoorheen slepen.. mooi geschreven meis.. knuffie van keiko.. |
|
Oorlam: | Donderdag, september 09, 2004 11:10 |
speur ook eens voor de lol, zonder ernst bieke, zal opluchten:-)) | |
Nathan: | Donderdag, september 09, 2004 10:37 |
Mooi geschreven en hoe moeilijk het soms ook is, nooit opgeven! Come on! | |
Raira: | Donderdag, september 09, 2004 10:25 |
Als je zo bezig bent om de zin en de waarde van het leven te doorgronden dan weet ik wel zeker dat je de moed gebruikt om door te gaan mooi verwoord, en ook al lijkt het op sommige momenten zinloos, daarna is er weer opening voor doorgaan liefs raira |
|
de nifter: | Donderdag, september 09, 2004 10:11 |
tja.... en dan toch maar doorgaan want anders bevredigt het ook niet... | |
sunset: | Donderdag, september 09, 2004 09:41 |
Nou ... van dat laatste geloof ik niets (als ik je 'dichtwerk' lees). Mooi moedig neergezet. Liefs / sunset |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 09 september 2004 | ||
Thema's: |