Met tranen gevuld,
gevuld van pijn,haat en verdriet,
kijkt ze door het raam
Een blik op oneindigheid,
gevangen in een wereld van vrijheid
zoekent in een wereld van sereniteit
Niets kon haar raken
geen woord kon haar ziel kraken
verbitertheid was een van haar taken
Met tranen gevuld
haar oog uitgelaten
rollen tranen over de kaken
Dat een ding
Dat een simpele ding
Dat kon haar raken...