Ik zag je stem versterven
In het zwijgen van de nacht
Hoorde hoe je blik verdwaalde
Naar het doven van de sterrenwacht
Ik leefde je gevoelens weg
Totdat je niets meer over had
En voelde hoe je pijnlijk verliezend
Uiteindelijk je leven maar vergat
Allysson: | Maandag, november 19, 2012 18:27 |
Wat een herkenning vind ik toch in jouw prachtige gedichten!! Heel erg bedankt voor het delen van deze wondermooie werkjes! xx | |
alice_iwl: | Zondag, september 05, 2004 11:22 |
Is idd een pracht van een gedichtje!!! Word je echt wel even stil van... heel erg mooi gedaan! knufje-liefs- -Alice- |
|
Wicked Soul: | Vrijdag, september 03, 2004 20:53 |
Not a single reaction? Dan brengen we daar bij deze verandering in, want zoiets is weird voor zo'n pracht van een gedicht. ;) Lieverd, do you blame yourself for it? Want als dat zo is, dan moeten we eens praten denk ik. Don't, is nergens voor nodig. Liefs, x, -Lien.- |
|
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 02 september 2004 | ||
Thema's: |