In je eigen wereld gevangen?
Het oudste dorp wellicht van de wereld
Zo voelt het, verborgen tussen vroeger en toen
Waar snelheid nog een aanvang moet nemen
Ligt HET leven verborgen tussen het groen
Zijn leven is er één van jachten en jagen
Omdat zijn klanten dat van hem verlangen
Maar het paradijselijke gehucht ging hem vragen:
Zit jij niet in je eigen wereld gevangen?
De lage ochtendzon laat het dorp schitteren
Hij met zijn twee mobiele telefoons op zak
Zijn eigen beeld zag hij bevriezen
in een etalageruit onder een groen bladerdak
Een ‘ arm vrouwtje ’ komt hem tegemoet
Lacht naar hem met heel haar hart
Hij voelt, zij heeft de tijd in bedwang
En weet, ik geef mezelf een nieuwe start
Hij was te goed, gaf teveel vertrouwen
Dit dorp, zijn dorp, een wereld van verschil
hij met zijn breedbeeldtelevisie, stereo
een ander leven beginnen is wat hij wil
willem
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, augustus 31, 2004 23:11 |
Prachtig overdenkend gedicht... X Annemieke |
|
*** Lanaatje38***: | Dinsdag, augustus 31, 2004 22:34 |
bijzonder mooi... liefs, Lia |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 31 augustus 2004 | ||
Thema's: |