een spetterende dood
ik wil springen maar
kloven gapen me aan
hebben alles gedaan
om me te weren
ze gronden me af
beleven me pas als ik
het echt ga proberen
toekomst delen in het
zwarte geplet door
zwaarte en kracht waarvan
ik vooralsnog niet kon winnen
zo dacht ik in de arrogantie
van mijn zelfmoordlach
wachtend op jouw beminnen
zweven is begin en zal
einde zijn in een flits van pijn
voordat je mij ontvangt en ik
weer terug ben in je schoot
een spetterende dood zonder
het morgenrood van leven - dan kom
ik klaar in de kloof van jouw herbeleven
wil melker
30/08/2004
Diane: | Maandag, augustus 30, 2004 08:55 |
Wat een krachtige woorden vandaag. Liefs Diane | |
arie.v.d.zalm: | Maandag, augustus 30, 2004 08:09 |
Sterk gedicht. moin moin Arie |
|
Raira: | Maandag, augustus 30, 2004 08:02 |
Wat een heftig gedicht Wil Ik zou spontaan gaan roken na deze woorden. gelukkig ben ik anti....dus ik neem maar een sterke kop koffie liefs raira |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 30 augustus 2004 | ||
Thema's: |