Zoals de morgenstond, het avondrood
zolang zal ik je koesteren.
Ik zal je in mijn hart mee dragen
Al ben je nog zo (ver) hier vandaan?
Jij weet en voelt mijn liefde niet,
of is het alleen mijn geheim ?
De pijn die het me doet verscheurt me innerlijk
schreeuw het uit soms, alleen jij hoort me niet!
Verstopt zit het diep in mijn hart, gekoesterd
en geborgen, diep en onvoorwaardelijk
En prijken letters op papier, steeds weer en weer.
Ik weet het is zo als het is.... ,stil verborgen.
De waarschuwingen sla ik in de wind, het is
mijn gevoel, mijn liefde die ik voel.
Verstand is uitgewist, alleen nog maar gevoel.
Je weet ik ben zo als ik ben, onvoorwaardelijk.
Jij gaat jouw weg en ik de mijne.
Alleen gevoel kan niet worden gewist.
bescherm het en mezelf, koester de momenten.
Totdat de tijd, de pijn verzacht die het mij... bracht.