Nachte(n)pijn
Ik kramp mij in het morgendonker
waar bleekheid steels het donker aan 't verkrachten
En 'k dompel mij in 't laatste sterrengefonkel
De dag moet nog maar even wachten
De 'wonderelfjes' dansen rond de heldere maan
Hun naamloos zijn heeft mij nog nooit gehinderd
Noch hun betekenis of waar ze staan
Door 't zien alleen al word ik helemaal bevlinderd
De morgen laat zich nu niet langer weren
Noch door mijn dromen, noch door dit hemels nachtgezicht
Ik zal bij 't afscheid van de nacht mij van haar pijn afkeren
Eenvoudig wachten op het sterven van het dagelicht.
**********
sunset 27-08-2004
**********
Diablo: | Zaterdag, augustus 28, 2004 01:12 |
Herkenbaar gedicht, heel mooi. | |
Raira: | Vrijdag, augustus 27, 2004 23:42 |
een prachtig gedicht.... met een dosis doordenken geinspireerde inhoud liefs raira |
|
scorpio-nb: | Vrijdag, augustus 27, 2004 11:49 |
tja, zo'n grijze dag als vandaag maakt de nacht, na het lezen van dit gedicht, nog dromiger. liefs scorpio | |
Wim Grootveld: | Vrijdag, augustus 27, 2004 11:20 |
wow ! heerlijk om te lezen! |
|
arie.v.d.zalm: | Vrijdag, augustus 27, 2004 10:59 |
Prachtig gedicht. moin moin Arie |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 27 augustus 2004 | ||
Thema's: |