Ik dacht dat jij altijd maar één kant had,
Een meisje die nooit met problemen zat...
Je ogen altijd vol van lol,blijdschap en geluk,
Ik dacht : Dat gaat nooit meer stuk...

Verkeerd gedacht,
Nu zie ik je niet altijd als een meisje die lacht...
Je ogen nu ook vol van angst,woede en verdriet,
En ik ben niet de enige die dat ziet...

Maar als je mooi,heldere,grote blauwe ogen mij aankijken,
Kan ik het niet over m'n hart verkrijgen om erover te gaan zeiken...

Maar als je er een keer over wilt praten , weet dan dat je bij mij terecht kan,
En niet 1 keer,Maar je hele leven lang...


* Ik Kreeg Dit Gedicht Van Een Vriend,Hij Greep Me Erg Aan En Daarom Heb Ik Hem Hier Geplaatst..*