Zodra ik mijn ogen sluit,
komt hij zijn schuilplaats uit.
Pakt m'n hand en neemt me mee,
naar een plekje van ons twee.
Het is een plek waar geen anderen bestaan,
zodat we helemaal in elkaar op kunnen gaan.
Even onszelf kunnen verliezen in elkaar,
hier mag het, hier kan het, er is geen gevaar.
Uren lang praten, of vrijen in het warme zand.
We kunnen doen wat we willen, dit is ons geheime land.
Helaas komt er een eind aan elke nacht,
omdat het echte leven weer op me wacht...
Auteur: WritingMoon | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 25 augustus 2004 | ||
Thema's: |