Ik keek naar alles wat er gebeurde
Hoe de auto niet meer kon remmen
Hoe het meisje ter aarde viel
Zelfs, de verschrikking van de bestuurder
Maar ik zag niets
Ik luisterde naar alle geluiden
De stille echo van het gegil
De te luid pratende mensen
En de schreeuwerige sirenes
Maar ik hoorde niets
Ik krijste duizend pijnen
Riep hondermaal haar naam
Bleef praten tegen mensen of de lucht
Maar ik zei niets
De regen sloeg in op mijn huid
De wind waaide door mijn botten
En de hele wereld leek me opzij te willen duwen
Maar ik voelde niets
Ik rende huilend naar haar toe
Schreeuwde iedereen bij haar weg
Zou haar hand nooit meer los hebben gelaten
Maar ik deed niets
Maar ik deed niets...
Beetje anders dan anders..
Maar 'anders' is soms ook wel eens goed :)
Wicked Soul: | Woensdag, augustus 25, 2004 21:14 |
Anders, maar niet minder SUPER! Breath-taking poetry. Warm embrace, -Lien.- |
|
Luijkx: | Woensdag, augustus 25, 2004 16:56 |
Kippenvel over heeeeeel mijn lichaam! Onwijs mooi geschreven! I like it :) Liefs, Laura |
|
Melodramatically: | Woensdag, augustus 25, 2004 14:52 |
Inderdaad, anders en mooi! Super geschreven! Liefs, Melodramatically |
|
Rebra: | Woensdag, augustus 25, 2004 14:33 |
Jeetje joh! Wat een mooi gedicht! Liefs Renske |
|
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 25 augustus 2004 | ||
Thema's: |