Op de middenstip.
Zolang aan de zijlijn gestaan,
In jouw schaduw geleefd.
Ik wil nu het veld opgaan,
kijken wat het nog meer te bieden heeft.
Maar zal ik daar wel tegen komen,
daar op die middenstip,
Dat meisje uit mijn dromen,
mijn eigen echte ik?
Maar wil ik wel weten,
hoe ze werkelijk is?
Misschien is ze me wel vergeten,
omdat ik haar liet stikken in de duisternis.
Ik weet niet eens of ik haar herken,
En misschien loop ik haar wel mis.
Dus kans dat ik terug naar jou ren,
omdat het bij jou zo voorspelbaar is...
Reacties op dit gedicht
| Hermans Dirk: | Dinsdag, augustus 24, 2004 22:35 |
| mooi | |
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, augustus 24, 2004 22:03 |
| terug naar het vertrouwde... Echt mooi dit gedicht! xxx jannie |
|
| mienke: | Dinsdag, augustus 24, 2004 21:42 |
| waaauw!fantastisch mooi!xx | |
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||