(Hoe mijn vriend daar toen leefde, weet ik eerlijk gezegd niet;
hij liet me er nooit binnen, en ik wilde dat ook niet, maar:)

...

Augustus was de maand
en Venlo de stad
de tijd een vacantie
de man en zijn hart

Een lus om zijn hoofd
de vlammende ogen gedoofd
alles verkwanseld
nu zwart en gekloofd

Augustus de maand
Venlo de stad
het flatje vier hoog
het lijf bungeld er wat

Blauw het gelaat nu
de duiven op het terras
een dode distantie
omschijnt een lamp overdag

Augustus de maand
Venlo de stad
geschriften kwitanties
voor welk hij aanbad

De stank ongeroken
moeder duif zit wat
verder verscholen
op het nest langs dit graf

Augustus de maand
Venlo de stad
en nadat de lamp er plofte
bleef al het donker er geheel onbijzonder

Voorbij het leven
Over de tocht
men reinigd het krot
en het werdt September

Er valt niets meer te zien nu
een ander trok alsnel in
een klein gezin met
plezier nog en kinderen

er was gesjouw met wat meubels
en s' avonds een peuter in bad
Oktober de maand en
gemiauw van een kat

Er hangt nu wat was aan een lijn
waar de duiven eerst huisden
voor de opening werd gaas opgehangen
want dan bleven ze weg...

...

(En ik, slechts een buurtschap ervandaan, zit hier en denk nog steeds aan mijn vriend
Ik weet niet of ik me schaam, maar dit heb ik toch wel verdient...)







24'08'04.