zittend in de zon
luister ik naar alle geluiden
die zich om mij heen bevinden
geheel ontspannen
laat ik mij door hun
volledig inbinden
samenzijn met de luchtstroom
leek voor mij
een prachtige gebeurtenis
Over de hele wereld kunnen afdwalen
zonder een enkele vorm
van een hindernis
maar ondanks al het moois
zit er ook een trieste achtergrond
in dit geheel
geheimen die ik nooit had willen weten
dringen zich hard binnen
in mijn moreel
het tij niet kunnen keren
voor de mensen
die verslagen zijn door verdriet
waardoor ik machteloos moet toekijken
want helpen
kan ik niet
om toch de aandacht te krijgen
huil ik
zoals een klein kind
maar de mensen kunnen niet luisteren
naar het gefluister
van de wind
bieke: | Zondag, augustus 22, 2004 22:10 |
Stilletjes meegenieten van het gefluister van de wind, mooi bertje Liefs Bieke, |
|
will hanssen: | Zondag, augustus 22, 2004 20:14 |
Prachtig Bert.......dit gedicht raakt me in m'n ziel, Héél mooi en ontroerend geschreven! Liefs, Will |
|
Miss Rolzoen: | Zondag, augustus 22, 2004 19:29 |
Mooi gedicht! Liefs |
|
Es: | Zondag, augustus 22, 2004 19:24 |
Zo prachtig...ik huil met je mee...luisteren is een kunst, echt luisteren! kus |
|
*** Lanaatje38***: | Zondag, augustus 22, 2004 19:20 |
* ffkes stillekes genieten* liefs, Lia |
|
hadassah: | Zondag, augustus 22, 2004 19:09 |
Applaus! Dit is echt een juweel van een gedicht! | |
Fri..: | Zondag, augustus 22, 2004 19:01 |
Schotterend! wouw, echt een prachtig gedicht.. Liefs, Fri.. |
|