Sterrennacht
De zon verdwaalt,
heel langzaam in het westen
De dagetijd, bijna voobij
En wat nog is, zijn enkel resten
De maan verschijnt
Gestaag haar groei, ver in de einder,
waar zon zich langzaam legt te dromen
De duisternis neemt licht snel over
De tijd van nacht is eindelijk gekomen
In sikkel van een zilveren maan
wordt door de koningin van sterren
een melodie van vuur aaneengesmeed
Verrukt laat zang de hemellichten dansen
Het nachtelijk donker, door licht nu aangekleed
Het sterrenspel duurt urenlang
Tot zon rond kromming weer komt gapen
en donker in het daglicht snel vervaagt
Ik met de sterren kan gaan slapen
Maar al te goed ken ik de vroege morgen
die schreiend aanbreekt, zonder hoop
Het duister maakt de hartstocht dieper,
verbergt de tranen die ik ween
Laat zinken mij naar bodems van verlangens
In sterrennacht voel ik mij niet alleen.
**********
sunset 21-08-2004
**********