Het jonge kind
Genietend van het leven
Wordt ruw bij zijn ouders weggehaald
Soldaten komen hem halen
Een wapen wordt in zijn handen geduwt

Nooit beseffend dat de dood zo dichtbij was
Wordt hij nu omgevormd tot een gevoelloos monster
Hij moet zijn eigen familie vermoorden
Ook zijn vrienden worden niet gespaard
alleen op de wereld

De jonge soldaat moet vechten in de frontlinie
Schietend baant hij zich een weg door de massa
Springend over verminkte lijken suizen kogels rond z'n oren
Maar weer heeft hij eens geen geluk
Dook hij niet snel genoeg weg

Daar ligt nu het kind
Tussen een hoop rottende karkassen
Een kind dat zoveel verwachtte van het leven
Moest zijn dromen late varen,
Voor een oorlog die niet gestreden moest worden