doodongelukkig dat ben ik nou
omdat ik niet meer van hem hou
maar 15 jaar samen en kids in het spel
dan snap je het wel
De steun krijg ik niet
en dat doet me zo;n verdriet
ik zal nooit bij hem weg kunnen gaan
ja daar rolt alweer een traan
het leven wordt mij zo moeilijk gemaakt
het heeft me diep geraakt
hoe kunnen ze nou verplichten dat ik bij hem moet blijven terwijl ik niet meer van hem hou
maar wat kan ik nou
hij begrijpt mij ook niet of wil het niet inzien
is het zo dat ik dit nu verdien
ik denk vaak dit leven te verlaten
ik kan hier toch met niemand over praten
iser dan niemand die me helpen kan
ik kan er toch niks aan doen dat ik niet meer hou van deze man
ik ben nog maar 32 en voel me nu al oud
ik weet als ik hem verlaat dat er niemand meer van me houd
ik kan niet meer ik ben helemaal op
het maalt me iedere dag door mijn kop
heb ik dan niet het recht om gelukkig te zijn
dit doet mij zo veel pijn