Ik heb een probleem,
een foute vriend..
Niet dat iemand het weet..
Niet dat iemand het ziet...
Ik heb een probleem,
een partner, maar geen pluspunt..
Ik had zijn hand toen nooit gegrepen,
Als ik wist,hoe verslaafd je zijn en worden kunt.
Het valt nauwelijks op...
dat wanneer ze me verlaten,
Ik mijn warme deken omsla..
Om van te houden en te haten.
Hij zal me nooit vergeten,
Ookal wil ik dat niet horen..weten
Zodra ik zorgen vinden kan,
Hoor ik hem roepen, moet ik weer beginnen..
Gewoon verstand op nul, zonder de gevolgen te verzinnen.
In gedachte zet ik er een punt achter,
en ik neem afscheid, nog één keer...
Om de nieuwe dag te winnen,
maar ik heb elke grens verloren, al 3 jaar
en ik háát je, meer en meer...
Hoe vaker ik het probeer.