Ik hou van je,
heb van je gehouden,
haat je,
je hebt me bedrogen.

Ik vertrouwde je,
maar had me daarin vergist,
we hadden toffe momenten,
maar je hebt ze gewist.

Je ging van me lopen,
verloor me uit het oog,
je was gelukkiger bij die ander,
dat heb ik nu wel door.

Ik wou het niet geloven,
tot ik jullie samenzag,
lekker gezellig,
in elkaar verstrengeld.

Ik tierde, ik riep,
ik kwam naar je toelopen,
ik was het beu, gaf je een klop,
ik keerde naar huis terug, volledig bezopen.

Ik gooide jouw kleren, in een hoopje, op straat,
en zocht al onze herinneringen bij elkaar,
waarna ik ze samen met al jouw gerief,
heb verbrand.

Nu lig ik hier,
door jouw, in het ziekenhuis,
vol met verband,
en zeg luidop: "IK HAAT JE".