Ik vraag niet waarom
Als zwart dichtbij
stilaan het grijs inhaalt
witte wolken nog veraf
dan voel ik dat druppels
komen.
Ze passen bij de sfeer
van dit moment
ik draag geen paraplu
omdat binnen buiten
en buiten binnen stemt
ze voelen als een zegen
van bloemenblaadjes zacht
ik laat ze dwarrelen
over mij
en over je graf
achter de witte wolken
weet ik het licht
daarop heb jij bewust
je laatste reis
gericht
Erna
| bieke: | Zaterdag, augustus 21, 2004 03:23 |
| een prachtig ingrijpend gedicht Erna Liefs Bieke, |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, augustus 13, 2004 23:45 |
| wij hebben weet van een verderop gelegen licht, al was het maar om zonder dit deze tussentijd toch verwonderd na te laten. groetje, hans |
|
| wijnand.: | Vrijdag, augustus 13, 2004 21:27 |
| Het verlies zo mooi beschreven zonder sentimenteel te worden prachtig stukje Poëzie | |
| Kiana: | Vrijdag, augustus 13, 2004 17:55 |
| amen... echt om stil van te worden weer een mooie, erna! liefs, kiana |
|
| Auteur: Erna Muermans | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||