die ik verboden dacht
ik weet mijn ogen
maar ben blind van zien
ik kijk wil graag geloven
maar mijn achterdocht is
twijfel echoot steeds misschien
ik lees je zinnen-beeld en
samen paradijzen we de wereld
als de tijd zich weer verveelt
in het dichten van de gaten
nu de zonde niet meer speelt
toen jij mijn Eva werd
zag ik opnieuw de slang
ze ontkronkelde mijn dromen
sliste vorkend langs de bomen
wist mijn zwakke plek al lang
ze prees de appelmacht
die ik verboden dacht
streelde me met hemel
maakte me weer kind
we hapten ons weer ziende blind
wil melker
12/08/2004
Paul de Bruyn: | Donderdag, augustus 12, 2004 10:58 |
De gespleten tong vertelt dubbelzinnigheden Leugens en bedrog staan geschreven in dezelfde letters als de waarheid... prachtig gedicht Wil... fijne donderdag... liefs Paul |
|
Elientjen: | Donderdag, augustus 12, 2004 10:41 |
wow, prachtig geschreven !! hoe jij woorden gebruiken kan is werkelijk magisch!! liefs, -xxx- | |
**Zij** : | Donderdag, augustus 12, 2004 10:35 |
Gewelidig gedicht! humm, krijg trek in een (verboden) appeltje ;-) Knussie, Cora |
|
Susanne Vermeulen: | Donderdag, augustus 12, 2004 10:19 |
Jeetje, heel erg mooi, zeg... | |
Diane: | Donderdag, augustus 12, 2004 08:41 |
Eén aards paradijslijk gedicht. Prachtig Liefs Diane | |
Raira: | Donderdag, augustus 12, 2004 08:35 |
wie gelooft zal leven in paradijs op aarde elke ziel verbonden geeft een prachtige meerwaarde echt heel erg mooi gedicht Wil, het ontbreekt je niet aan inspiratie liefs Raira |
|
*** Lanaatje37***: | Donderdag, augustus 12, 2004 07:39 |
adam en eva... zwakke plekken... jemig echt mooi onder woorden gebracht... dank voor het delen. prettige dag verder... liefs, Lia |
|
*anneke*: | Donderdag, augustus 12, 2004 07:31 |
liefde is niet blind... ze wil alleen niets zien! Liefs, namasté, A. |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2004 | ||
Thema's: |