Aan het eind van haar leven heeft de heeft de oude vrouw
nog een vraag, waar nooit een antwoord op kwam
Waarom leefde ze hier?
Ik ben geboren, en opgegroeit in het land van Freyja
Ik heb de liefde leren kennen
Ik heb de man van mijn dromen bemint
Ik heb zijn kinderen gedragen
Ik heb ze gezoogd en verzorgt.
Ik maakte me zorgen als ze ziek waren
Ik heb met hen gehuild en gelachen..
Ik leerden hun geliefden kennen
Ik heb ze in liefde losgelaten
om hun eigen leven te vormen
Ik heb de kleinkinderen zien geboren worden
Ik leerde ze lopen
Ik vertelde hen van..Het land van Freyja
Ik vertelde van het onweer en van Donar
Van de Levensboom de Yggdrasil
Van de God Loki en zijn streken
Maar nu de dood dichtbij komt
Nu ik geen hellemaal geen angst meer voel
voor iets dat ik deel van leven gevreesd heb.
Nu ik geen emoties meer ken,
En ik ze niets meer te bieden heb
Nu vraag ik mij toch af: Wat de nut van mijn leven
Zouden de kinderen en kleinkinderen me missen?
Is er wel een reden om mij te missen?
Dat is mijn vraag *waarom leefde ik HIER*
Het harde verleden heb ik achter me gelaten
Mijn toekomst is niet beter
Het is even hard als het verleden
Misschien als ik mijn laatste adem uitblaas
Misschien weet ik dan
Waarvoor ik heb geleefd
Freyja