Als door pijnlijke tranen gebonden
Kruipt de eenzaamheid door mijn ziel
Alleen de angst van de stilte bleef klinken
Toen ik ten prooi aan mijn moordzucht viel
Tears
Crying
But
Words
Lying
In de verwoeste kilte gebroken
Rende ik voor mezelf weg
Mijn stappen vervormd door een spoor van bloed
Als ik -opnieuw- mijn zwijggrens verleg
Feelings
Trying
But
Sadness
Sighing
Bevroren in de schreeuwen van het duister
Leeft een laatste vergeten restje hoop
Maar de nacht heeft het doen verdwijnen
Toen de zon voorgoed buiten mijn leven kroop
Pain
Flying
But
Me
Dying
Wicked Soul: | Dinsdag, augustus 10, 2004 17:32 |
Uhu! Ik vrees dat m'n hart een paar slagen oversloeg. Niet bepaald een gezonde zaak. ;):) I'm blown away by the beauty of this poem. Waar zijn die kaarsjes van je naartoe? Heb je hulp nodig om er een paar aan te steken voor je? Van die hele mooie kleurige. Oranje en groen enzo. ;) Liefs, -schijnt een beetje hoop en kracht naar jou toe- -Lien.- |
|
marisje...: | Maandag, augustus 09, 2004 18:51 |
heel mooi gedicht.. heel herkenbaar... xxxx |
|
stairway 2 heaven: | Maandag, augustus 09, 2004 18:44 |
echt zo mooi,die afwisseling tss nederlands en korte engelse stukjes is keigoe en echt mooi! xx |
|
broken lady: | Maandag, augustus 09, 2004 15:58 |
het is egt prachtig,.. k kan mezelf erin goed trg vinden =) | |
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2004 | ||
Thema's: |