Wat voelt als kale zachtheid
blijkt een brok verdriet, intens
verdiept als meteoor gehard.
Binnen bonkt een grijze herinnering
als holle echo doorheen
een blakende stilte.
Rusteloos stroomt het
als vergeten
door gletsjers van verleden
sterft
een duizend doden
op het schrift van het gemiste lot
Henk Knibbeler: | Maandag, augustus 09, 2004 10:40 |
eric, een ode aan carrare vind ik dit, ken je dat? Mooi, groet, Henk. |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2004 | ||
Thema's: |