*~clau~*: | Woensdag, augustus 18, 2004 15:07 |
hey meis! dit is zo herkenbaar!mijn opa is ook al twee jaar dood,kheb het er ook moeilijk mee! weet je,ik denk dat op het moment zelf,het fantastisch zou zijn om hem trug te zien,maar zo gauw hij weg is,dat het nog moeilijker zou zijn.lievurd,je opa is er nog altijd.niet meer levend,met een lichaam,maar zijn ziel leeft nog verder in jou.hij ziet jou en weet hoe je je voelt enzo!jij ziet hem niet,maar hij is er nog! Hvj clau |
|
*B()|-|-€Rf|_Y*: | Dinsdag, augustus 10, 2004 09:39 |
ik weet zeker dat je opa dat ook wil, en ik weet egt zeker dat je hem later terugziet, zolang je daar maar in gelooft... | |
anne(15): | Zondag, augustus 08, 2004 20:12 |
*Slik* Heel mooi geschreven en zo herkenbaar... zo gaan mijn gedachten dus ook, was die er nog maar...:( Sterkte en onthou; Herinneringen blijven altijd! Liefs Anne |
|
*anneke*: | Zondag, augustus 08, 2004 18:51 |
Koester vooral de mooie momenten die jullie samen hebben gehad. Je opa is en blijft aan Gene Zijde, maar zijn Ziel leeft eeuwig en ooit zien jullie elkaar weer! Je draagt hem mee in je hart, dus hij is overal bij je! Liefs, namasté, A. |
|
Auteur: Romi | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 08 augustus 2004 | ||
Thema's: |