Caspertje jij kleine boef,
je oogjes stonden de laatste dagen echt heel droef...
De ene epileptie aanval naar de andere,
we wisten dat er snel wat met je zou gaan veranderen...
De aanvallen vannacht werden je fataal,
de magere hein ging met je aan de haal...
Caspertje jij kleine vriend,
jij hebt je rust nu wel verdient...
Maar ik heb toch wel ff wat tranen laten lopen,
een wonder medicijn daar zat ik op te hopen...
Lieve Casper ga nu maar en rust nu zacht,
ik weet jij houdt over ons de wacht...
Caspertje vanaf de eerste dag had jij mijn hartje veroverd,
ik hield/houd van jou lieve kleine hond...
Bianca..............
*
Je toont je weggedrongen tranen niet.Mythmaker: | Maandag, augustus 16, 2004 23:54 |
i know, 8 dagen te laat dit mooie gedichtje gelezen, maar het is beter laat als nooit. ik weet hoe het is om een huisdier (hond) te verliezen. Mijne Kim (Duitse Herder) kon niet meer op zijn achterpoten staan op het einde, dus we hebben hem moeten laten inslapen, en dit maakte het er absoluut niet makkelijker op (we hebben moeten beslissen over zijn leven...) ik was op dat moment zo'n 10 jaar, en om op dat moment je beste vriend te verliezen, dat is toch redelijk zwaar. Nu |
|
Irdana: | Zondag, augustus 08, 2004 21:55 |
het verlies van een geliefd dier kan je heel veel verdriet bezorgen je krijgt van een hond vaak meer genegeheid dan van menig mens ik wens jou veel sterkte met het verlies van jou trouwe vier voeter liefs en een troost knuffeltje van mij Irdana | |
Auteur: Charmed...one | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 08 augustus 2004 | ||
Thema's: |